<< vorige                                                                                              volgende >>

 

'Ik ga weg' zei hij

'het is maar voor even'.

Hij verliet de brouwerij

waar weinig leven achterbleef.

 

Ik dwaal door lege gangen van gemis,

reikhalzend naar de ramen van eenzaamheid.

Ik open deuren naar herinneringen die zijn gewist

en stoot op de dodende kilte die hij achterliet.

 

Ik kijk in tonnen vol verdriet

en schrik van overspelige klopgeesten

die fluisteren waarom hij me verliet:

voor een andere bevlieging.

 

Leven later en ben ik oud...

nog steeds geen leven in de brouwerij.

't Is hier stervenskoud,

maar ik wacht tot mijn laatste snik.

 

Hij komt terug, zeker weten

het was toch maar voor even ?